“ดวงตาที่รู้.....ใจที่เห็น”

เมื่อได้เจอ.....เมื่อต้องเป็น

และได้เห็น....ตาจะสว่าง

ความจริงที่ผ่านมา....ทำให้จดจำ   ในทุกๆ ช่วงเวลา

เห็นความจริงที่ผ่านมา   ด้วยดวงตาของคุณเอง

และเหตุผลนั้นคือคุณ                        And  the reason is……. you

สุดท้าย.....เรื่องราว  ว่างเปล่า

ว่างเปล่า....ต่อไป

ไร้ตัวตน.......

ฝนที่โปรยปราย......ย้ำเตือน  สิ่งที่เกิดขึ้น

กาแฟที่เย็นๆ        ใช่ธรรมดา

Coffee is you’

Iceman 

ใ

กล้ไกลมิใช่เหตุผล"

ความใกล้......ทำให้เรามองข้าม

ความเหินห่าง.......ทำให้เรามองเห็น

เห็นอะไร.....ถามใจดูก่อน

สิ่งที่แน่นอน  มันมิใช่ก็ได้.....นะ

         ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน

            ต้องอดทนไว้  ความเข้มแข็งจะเกิดขึ้นตามปัจจัย.......

ลงเอยกับคนที่.....ใช่

ไม่ใช่คนที่ชอบ

คีต...ศิ  รพินทรนาถ  ฐากูร

“มันไม่ใช่บังเอิญ  ที่เราได้เจอกัน”

It’s not incidentally that we meet together

“จงเป็นสิ่งที่เราเป็น”

แม้กลางคืนก่อนเช้า  เข้ามากั้น

อาจเป็นเพราะโลก.....เตือนให้เราเราเริ่มต้นในวันใหม่ได้ทุก ๆ วัน

ถ้ามีพระจันทร์  พระอาทิตย์ขึ้นอีก  คอยสับหลีกวันและเวลา

วันที่เราค้นหา....ต้องมีสักหนึ่งวัน

            จะไม่เปลี่ยนตัวเองให้ดีพอ  สำหรับใคร

            แต่เปิดใจให้กับคนที่  “พอใจและเข้าใจ”  ในสิ่งที่เราเป็น

ไม่ได้     เก่ง  มาจากไหน

ไม่ได้     ดี    ไปกว่าใคร

ไม่ต้อง   มี    เท่าใคร

เราก็ภูมิใจ...ที่อยู่ได้  ด้วยเราเอง

“จงเป็นเราที่เข้มแข็งกว่าเราเมื่อวันวาน” 

“รู้เท่าทัน  รู้ตามที่มันเป็น”

รู้แจ้งว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้น

สิ่งนั้นทั้งหมดย่อมมีความดับไปเป็นธรรมดา

ข้ามพ้นวิจิกิจฉา  จิตใจแกร่งกล้ามั่นคง

เชื่อในคำสอน  โดยไม่ต้องพึ่งพาผู้อื่น